Czym jest zaburzenie zachowania u psów?
Zaburzenie zachowania u psów definiuje się jako zachowanie, które znacznie odbiega od normalnego zachowania, reprodukcji lub realizacji codziennych potrzeb. Takie zachowanie często służy zmniejszeniu stresu lub zwróceniu uwagi, ale czasami nie ma żadnego widocznego celu. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku zachowań stereotypowych, więcej informacji znajdziesz poniżej.
Zaburzenia zachowania u psów wpływają na interakcję człowiek-pies, a często także na
kontakt społeczny z innymi psami.
Samo nietypowe zachowanie nie musi oznaczać zaburzenia zachowania u psa, a niektóre
niepożądane zachowania są po prostu złymi zachowaniami.
Ważne: zaburzenie zachowania zagraża zdrowiu psychicznemu (stres) i prawdopodobnie
fizycznemu (np. uraz, zatrucie) psa. Zwierzę może zatem bardzo cierpieć z powodu
zachowań, które nie zawsze uznajemy za problematyczne! Jednocześnie niektóre psy z
zaburzeniami zachowania stanowią poważne zagrożenie dla otoczenia. W sytuacji
zagrożenia mogą znaleźć się zwłaszcza dzieci, sam właściciel, ale także inne psy lub inne
zwierzęta. Dlatego też na odbiegające od normy zachowanie psów należy zawsze reagować
ostrożnie i z wyczuciem!
Jeśli obawiasz się, że Twój pies może mieć zaburzenia zachowania lub że inni Cię o to
pytają, skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
Jak powstają problemy behawioralne u psów?
Zasadniczo zaburzenie zachowania psa należy rozumieć jako przejściowy brak zdolności
adaptacyjnych, tzn .nie jest on w stanie przystosować się do istniejących wokół niego
warunków. .Rozwojowi problemów behawioralnych sprzyjają na przykład:
- nuda
- stres
- zaburzone relacje człowiek-zwierzę
- brak wiedzy o psach
Jeśli zwierzę miało traumatyczne doświadczenie, może to również skutkować problemami
behawioralnymi u psa. Oprócz przyczyn fizycznych, takich jak ograniczona sprawność
sensoryczna lub ból , istnieją czynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi. nieprawidłowych
zachowań.
Jakie problemy behawioralne występują u psów?
Zaburzenia zachowania u psów można podzielić na:
- nadmierne zachowanie lękowe
- zaburzone agresywne zachowanie
- Stereotypy
- Problemy separacji
- Problemy z kontrolą impulsów oraz zaburzenia związane z chorobą (np. narkolepsja).
Nadmierne zachowanie lękowe:
Zasadniczo „strach” jest zdrowym i pożytecznym uczuciem – jeśli jest skierowany na
właściwe rzeczy. Jeśli zachowanie lękowe jest nadmierne, pies nie jest już w stanie poradzić
sobie ze swoim „codziennym życiem”: wyjście na zewnątrz lub spokojne jedzenie staje się
dla niego trudne lub niemożliwe. Fobie, czyli silne lęki, mogą dotyczyć określonych obiektów
lub osób. (Na przykład niektóre psy boją się dzieci.)
Ponieważ niektóre psy gryzą ze strachu, takie zaburzenie zachowania u psów może być nie
tylko stresujące dla zwierzęcia, ale także niebezpieczne dla innych psów i ludzi. Nadmierne
zachowanie lękowe często rozwija się stopniowo, aż problem behawioralny stanie się
zaburzeniem behawioralnym u psa.
Problemy z separacją mogą, ale nie muszą, wynikać ze strachu. Dla niektórych psów
samotność powoduje nudę, a co za tym idzie stres, co z kolei prowadzi do późniejszych
problemów behawioralnych, takich jak żucie przedmiotów, nieczystość, szczekanie i
skomlenie. Problemy separacyjne lub lęk separacyjny występują stosunkowo często u
młodych zwierząt.
Zaburzone zachowanie agresywne:
Agresywne zachowanie jest również częścią normalnego zachowania psa. Pies zachowując
się agresywnie kieruje się pewnymi zasadami, których nauczył się w ciągu życia, zwłaszcza
w okresie szczenięcym.
Zdrowy pies, który ma do dyspozycji opcje mowy ciała (nieograniczone np. przyciętymi
uszami czy ogonem, mocno pomarszczoną twarzą, krótkimi kącikami pyska itp.) będzie
atakował lub zostanie zaatakowany tylko w bardzo „ważnych” sytuacjach. Atak zawsze wiąże
się z ryzykiem odniesienia obrażeń. Z reguły konflikty rozwiązuje się poprzez groźne
zachowanie (ważna jest rozpoznawalna mimika, poruszanie uszami, położenie warg),
ucieczkę lub – najczęściej – poprzez interakcję społeczną polegającą na
uspokojeniu/pokorze.
nieprawidłowe zachowanie agresywne charakteryzuje się nagłymi atakami bez
wcześniejszego zachowania ostrzegawczego. Ból fizyczny, wzmożona agresja wywołana
hormonami (co jest całkowicie normalne i ma sens na wolności u suki ze szczeniętami lub w
okresie rui) lub nadmierny strach, mogą prowadzić do agresji. Agresja terytorialna zwykle ma
miejsce tylko we własnym ogrodzie lub podobnym miejscu rzadziej na terenach otwartych,
gdzie psy zazwyczaj zachowują się normalnie. Inaczej wygląda sytuacja, gdy pies chce
chronić swojego właściciela: jest to oczywiście problematyczne również w przypadku wyjścia
na spacer.
Oczywiście takie zachowanie jest bardzo niebezpieczne dla otoczenia psa! Niezbędna jest
terapia behawioralna psa.
Stereotypy i zachowania kompulsywne:
Zachowanie stereotypowe odnosi się do powtarzających się sekwencji zachowań, które nie
służą żadnemu dostrzegalnemu celowi. Występują one regularnie i przez długi okres czasu.
Często istnieje znany wyzwalacz, po którym następuje niepożądane zachowanie.
Do stereotypów zalicza się np. następujące zachowania:
- nadmierne lizanie (czasami prowadzące do zapalenia skóry na skutek lizania, często na przednich łapach)
- nadmierne szczekanie
- gonienie ogona, bieganie w kółko,
- długie stanie przed ścianą
- Jedzenie niejadalnych przedmiotów (worków, kamieni)
- i wiele więcej.
Stereotypowe zaburzenia zachowania u psów często nasilają się z powodu ich tolerowania
przez właściciela, aż do momentu, w którym nie można już przeszkadzać psu. Zwierzę
zaniedbuje czynności życiowe, takie jak spanie czy jedzenie, a spożywanie niestrawnych
rzeczy w oczywisty sposób stwarza znaczne ryzyko niedrożności jelit lub zatrucia .
Upośledzona kontrola impulsów:
Niektóre psy wykazują zachowanie podobne do zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z
deficytem uwagi (ADHD) u ludzi. Te problemy behawioralne u psów nazywane są
problemami z kontrolą impulsów nerwowych.
Zwierzęta są bardzo łatwo pobudliwe, mają wzmożoną aktywność motoryczną, niską
tolerancję na frustrację oraz wykazują słabą zdolność uczenia się i wytrzymałość podczas
treningu. W pewnych okolicznościach pod wpływem stresu lub frustracji mogą szybko stać
się agresywne.
To zaburzenie zachowania psa występuje przede wszystkim po niewystarczającej
socjalizacji, a także ma podłoże genetyczne. W przypadku takich psów bardzo ważny jest
stały harmonogram zajęć, wysoce zrytualizowany trening i krótkie przerwy w nauce.
Pomocne może być także leczenie farmakologiczne.
Jak leczy się problemy behawioralne u psów?
Po pierwsze, należy wykluczyć możliwe organiczne przyczyny zaburzeń zachowania psa.
Oprócz dokładnego badania fizykalnego przydatne mogą być dalsze badania, takie jak
badanie krwi lub badania obrazowe, np. prześwietlenia rentgenowskie i usg.
Lista możliwych przyczyn jest długa: Przewlekły ból, np. związany. z chorobą
zwyrodnieniową stawów , może prowadzić do niechęci do ruchu, przedłużającego się
leżenia. Utrata słuchu i/lub wzroku często powoduje, że psy w miarę starzenia się są
niespokojne i ostrożne, a także mogą gryźć ze strachu. Choroby metaboliczne, takie jak
niedoczynność tarczycy ( niedoczynność tarczycy ) czy choroby układu nerwowego
(padaczka, zatrucia, procesy starzenia również prowadzą do zmian w zachowaniu.
Jeśli nie można znaleźć fizycznych przyczyn zaburzeń zachowania u psa lub nie ma
skuteczności leczenia - rozpoczyna się terapia behawioralna psa.
Terapia behawioralna dla psów: jak to działa?
Lekarz weterynarii przeanalizuje z Tobą wszystkie obszary zachowania Twojego psa.
Wspólnie przyjrzycie się jego codziennemu życiu i zidentyfikujecie problematyczne
zachowania. Bardzo pomocne mogą okazać się filmy i zdjęcia, które zabierzesz ze sobą na
konsultację.
Oprócz działań edukacyjnych terapia behawioralna psów często obejmuje reorganizację
środowiska i życia codziennego (inne zajęcia, zmiany w karmieniu). Jeśli to nie wystarczy, w
leczeniu zaburzeń zachowania u psów można zastosować niektóre suplementy diety lub leki
(leki psychotropowe). Może to być konieczne tymczasowo lub na stałe.
Jeśli Twój pies ma problemy z zachowaniem, lepiej jak najszybciej udać się do weterynarza
lub wykwalifikowanego tresera psów, którego zalecił weterynarz! Im bardziej zakorzenione
jest zachowanie, tym trudniejsze może być rozwiązanie problemu.
Potrzebujesz cierpliwości: Często potrzeba trochę czasu, aby rozwiązać i zakończyć
problematyczne zachowanie pupila.
Terapia behawioralna dla psów: koszty
Terapia behawioralna psów to usługa weterynaryjna jak każda inna. Niektórzy właściciele
zwierząt domowych mają wrażenie: „On nic nie zrobił?” Dzieje się tak dlatego, że w terapii
behawioralnej dużą wagę przywiązuje się do dokładnego badania różnych zachowań
(wywiadu) i obserwacji psa przed rozpoczęciem terapii. Wymaga to oczywiście wiedzy
weterynaryjnej oraz dużego doświadczenia i czasu.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące kosztów terapii behawioralnej dla psów, nie wahaj
się zapytać.
Czy można zapobiec problemom behawioralnym u psów?
Możesz zrobić bardzo wiele, aby zadbać o zdrowie psychiczne psa..
Socjalizacja:
Odpowiednie wsparcie w okresie szczenięcym ćwiczy zdolność uczenia się i
odporność na stres.
Szczenięta muszą poznać jak najwięcej w fazie socjalizacji (od 4 tygodnia życia do
około 3-4 miesiąca życia). Powinny poznać Inne psy różnych ras, ludzi w różnym
wieku i płci, pojazdy, transport, wszelkiego rodzaju bodźce. Stres, frustracja, złość i
radość również muszą się pojawić, aby pies mógł później odpowiednio poradzić sobie
z takimi uczuciami.
Jeżeli zaangażujemy się wystarczająco w proces socjalizacji szczenięcia, to istnieje
duża szansa , że w przyszłości nie będą go przerażać zupełnie normalne rzeczy.
Rytm dnia.
Zapewnij psu rozkład dnia, który pasuje do Was obojga. Obejmuje on zdrową dietę,
odpowiednią ilość ruchu, wysiłek umysłowy, okresy odpoczynku i jasne zasady obowiązujące
wśród domowników
Każdy pies jest indywidualistą ale niektóre zachowania mogą być związane z rasą np. ciągłe
pilnowanie domowników przez psy ras pilnujących stada-one nie lubią być same.
Niektóre rasy wykazują większą predyspozycję do zachowań agresywnych lub niższą
tolerancję na stres i dlatego są mniej odpowiednie dla zapracowanych rodzin. A zupełnie
normalne zachowanie, takie jak wycie, może stać się poważnym problemem w ciasnym
miejskim mieszkaniu, mimo że nie jest to zaburzenie zachowania psa. Są to punkty, które
należy wziąć pod uwagę przy zakupie i utrzymaniu psa!
Szkolenie:
Regularny trening z psem nie tylko wzmacnia więź pomiędzy właścicielem a czworonożnym
przyjacielem. Zakotwicza zasady posłuszeństwa i pozwala łatwiej przejść stresujące sytuacje
Niestety jakość oferowanego szkolenia psów jest bardzo zróżnicowana i źle przeprowadzone
szkolenie psów przynosi więcej szkody niż pożytku. Zapytaj swojego weterynarza o dobre
adresy i zapytaj innych właścicieli psów.
Zaburzenia zachowania u psów: wnioski
Jeśli Twój pies wykazuje nietypowe lub destrukcyjne zachowanie, już na wczesnym etapie
uzyskaj wsparcie wykwalifikowanego personelu, aby zapobiec ich rozwojowi.
Czy Twój pies ma już zaburzenia zachowania? Istnieją wówczas różne podejścia
terapeutyczne, które pojedynczo lub w połączeniu mogą doprowadzić do znacznej poprawy
sytuacji.
Komentarze
Prześlij komentarz